Hammurabi Kanunları, M.Ö. 18. yüzyılda Babil Kralı Hammurabi tarafından hazırlanmış, tarihin bilinen en eski yazılı hukuk metinlerinden biridir. Bu kanunlar, toplum düzenini sağlamak, adaleti tesis etmek ve sosyal sorumluluğu belirlemek amacıyla oluşturulmuştur. Doğrudan “deprem” kelimesi kanunlarda geçmese de, yapıların sağlamlığı ve inşaat sorumluluğu konusunda oldukça açık ve sert kurallar yer almaktadır.
Özellikle 229-233 numaralı maddelerde, bir binanın çökmesi sonucu meydana gelen zararlar açıkça ele alınmıştır. Örneğin, bir inşaat ustası yaptığı evin çökmesi sonucu ev sahibinin ölmesi durumunda, usta ölümle cezalandırılır. Ev sahibinin çocuğu ölürse, ustanın çocuğu öldürülür. Bu sert yaptırımlar, yapı güvenliğini ön planda tutmakta ve inşaatçılara büyük sorumluluk yüklemektedir.
Bu maddeler, dolaylı olarak depremler gibi doğal afetler karşısında da yapıların sağlam olması gerektiğine işaret eder. Deprem sonrası bir evin çökmesi, eğer yapısal hatalardan kaynaklanıyorsa, sorumlusunun cezalandırılması gerektiğini belirtir. Bu durum, eski Mezopotamya toplumunun doğal afetler karşısında sorumluluk ve güvenlik bilincine sahip olduğunu göstermektedir.